Een stap vooruit!
Blijf op de hoogte en volg Students in Bangladesh
07 April 2018 | Bangladesh, Daulātpur
De week begon helaas niet al te goed oftewel na balo. Een goede voedselvergiftiging hadden wij namelijk alle drie te pakken. Gelukkig hadden we er niet al te lang last van, want afgelopen woensdag vond ons belangrijke gesprek plaats met DRRA. In dit gesprek zouden wij namelijk te horen krijgen of wij het onderzoek mochten doorzetten.
Eindelijk een stap verder
Goed voorbereid, in onze nieuwe Bengaalse klederdracht, vertrokken wij om 06.00 richting Dhaka. Zoals beloofd hebben wij hieronder een foto toegevoegd waarin je ons ziet stralen in onze Bengaalse kleding. Gelukkig kregen wij op de zorgboerderij al veel complimenten over onze nieuwe kleding, dit zorgde voor goede moed. Na weer een taxirit van 3 uur kwamen we aan in Dhaka op een van de kantoren van DRRA. Het gesprek verliep verbazingwekkend soepel. Wij mogen dan ook, onder voorbehoud dat wij nog een aantal documenten naar DRRA zouden sturen, starten aan het onderzoek. Wanneer deze documenten worden goedgekeurd mogen wij EIN-DE-LIJK ons onderzoek officieel doorzetten. Dat mocht er ook wel van komen. In het gesprek gaven zij aan dat we wel echt ouders van kinderen moeten interviewen waarbij officieel is gediagnosticeerd dat zij meningitis hebben gehad. Volgens hen konden we deze dossiers inkijken bij de ‘Health centra’s’ van elke gemeente. Vandaag zijn wij dan ook naar de eerste lokale ‘Health centre’ in Daulatpur geweest om uit te zoeken of er dossiers aanwezig zijn waarin staat vermeld of er kinderen met meningitis zijn gediagnosticeerd in deze gemeente. Helaas waren deze dossiers niet aanwezig, wel gaven zij ons kans dat wij deze dossiers bij het Manikangj hospital kunnen vinden. Morgen zullen wij onze zoektocht daar dan ook voortzetten. Het wordt ons ook niet gemakkelijk gemaakt. Wij vinden het dan ook vrij bijzonder dat er wordt gezegd dat er in Daulatpur meer meningitis is dan in de andere gemeentes, maar dat ze niet eens dossiers hebben waarin dat staat aangetoond. Erg tegenstrijdig allemaal. Blijf je verbazen zullen we maar weer zeggen.
De pissende geit
Van de week hebben wij een bezoekje gebracht aan de gemeente Shivalaya, waar wij overigens ook onderzoek zullen gaan doen. Het was weer een dag met bijzondere ervaringen. Het begon al toen wij stonden te wachten op de bus. Derek kreeg ineens billenkoek van een bedelaarster. Vermoedelijk omdat hij haar niks gaf. In de bus werden wij vergezeld door een grote geit, wat al vrij bijzonder is voor onze begrippen. In Bangladesh kan het allemaal. Het was erg druk in de bus, waardoor Sja en Stef in het gangpad stonden. Ineens werd het een beetje nat onder onze voeten en we konden maar niet plaatsen waar het vandaan kwam. Na een tijdje kwamen wij erachter dat wij in geitenpis stonden. Heerlijk begin van de dag zullen we maar zeggen haha. Wat ons op viel aan Shivalaya, was dat het wat rustiger was dan de andere gemeentes. We konden heerlijk een beetje struinen zonder dat we weer op elke hoek op de foto werden gevraagd of mensen achter ons aan liepen. Behalve aan het einde van onze wandeling. Twee jongens wilden met ons op de foto en liepen de hele tijd achter ons aan tot aan waar wij weer op de bus wilden stappen. Eenmaal weer in de bus stond een van deze jongens ineens voor ons neus en eiste taka’s (geld) van ons. Hij had de hele bus wijs gemaakt dat wij hem taka’s verschuldigd waren, omdat hij ons zogenaamd had rondgeleid. Dit werd erg irritant en wij besloten een andere bus op te gaan zoeken. Wij mochten alleen de bus niet meer uit. Uiteindelijk stapte ineens iedereen de bus uit, dus wij maar ook. Eenmaal buiten de bus begonnen de buschauffeurs zowat met elkaar te vechten om ons in hun bus te krijgen. Het was ons weer een avontuur :P.
De storm
Vannacht hebben wij voor het eerst een ernstige storm meegemaakt. Onze kamers werden telkens helder verlicht door bliksemschichten en wij hebben bijna geen oog dichtgedaan van de keiharde onweer, regen en de harde wind. Van de week zijn er ’s avonds al wat meer stormen geweest, maar dit was wel de heftigste. Dit betekent ook dat er ons meer insecten vergezelde deze week. Een ding waar we zijn achter gekomen is dat Derek het hardste kan gillen wat betreft het zien van insecten haha.
Eindelijk een stap verder
Goed voorbereid, in onze nieuwe Bengaalse klederdracht, vertrokken wij om 06.00 richting Dhaka. Zoals beloofd hebben wij hieronder een foto toegevoegd waarin je ons ziet stralen in onze Bengaalse kleding. Gelukkig kregen wij op de zorgboerderij al veel complimenten over onze nieuwe kleding, dit zorgde voor goede moed. Na weer een taxirit van 3 uur kwamen we aan in Dhaka op een van de kantoren van DRRA. Het gesprek verliep verbazingwekkend soepel. Wij mogen dan ook, onder voorbehoud dat wij nog een aantal documenten naar DRRA zouden sturen, starten aan het onderzoek. Wanneer deze documenten worden goedgekeurd mogen wij EIN-DE-LIJK ons onderzoek officieel doorzetten. Dat mocht er ook wel van komen. In het gesprek gaven zij aan dat we wel echt ouders van kinderen moeten interviewen waarbij officieel is gediagnosticeerd dat zij meningitis hebben gehad. Volgens hen konden we deze dossiers inkijken bij de ‘Health centra’s’ van elke gemeente. Vandaag zijn wij dan ook naar de eerste lokale ‘Health centre’ in Daulatpur geweest om uit te zoeken of er dossiers aanwezig zijn waarin staat vermeld of er kinderen met meningitis zijn gediagnosticeerd in deze gemeente. Helaas waren deze dossiers niet aanwezig, wel gaven zij ons kans dat wij deze dossiers bij het Manikangj hospital kunnen vinden. Morgen zullen wij onze zoektocht daar dan ook voortzetten. Het wordt ons ook niet gemakkelijk gemaakt. Wij vinden het dan ook vrij bijzonder dat er wordt gezegd dat er in Daulatpur meer meningitis is dan in de andere gemeentes, maar dat ze niet eens dossiers hebben waarin dat staat aangetoond. Erg tegenstrijdig allemaal. Blijf je verbazen zullen we maar weer zeggen.
De pissende geit
Van de week hebben wij een bezoekje gebracht aan de gemeente Shivalaya, waar wij overigens ook onderzoek zullen gaan doen. Het was weer een dag met bijzondere ervaringen. Het begon al toen wij stonden te wachten op de bus. Derek kreeg ineens billenkoek van een bedelaarster. Vermoedelijk omdat hij haar niks gaf. In de bus werden wij vergezeld door een grote geit, wat al vrij bijzonder is voor onze begrippen. In Bangladesh kan het allemaal. Het was erg druk in de bus, waardoor Sja en Stef in het gangpad stonden. Ineens werd het een beetje nat onder onze voeten en we konden maar niet plaatsen waar het vandaan kwam. Na een tijdje kwamen wij erachter dat wij in geitenpis stonden. Heerlijk begin van de dag zullen we maar zeggen haha. Wat ons op viel aan Shivalaya, was dat het wat rustiger was dan de andere gemeentes. We konden heerlijk een beetje struinen zonder dat we weer op elke hoek op de foto werden gevraagd of mensen achter ons aan liepen. Behalve aan het einde van onze wandeling. Twee jongens wilden met ons op de foto en liepen de hele tijd achter ons aan tot aan waar wij weer op de bus wilden stappen. Eenmaal weer in de bus stond een van deze jongens ineens voor ons neus en eiste taka’s (geld) van ons. Hij had de hele bus wijs gemaakt dat wij hem taka’s verschuldigd waren, omdat hij ons zogenaamd had rondgeleid. Dit werd erg irritant en wij besloten een andere bus op te gaan zoeken. Wij mochten alleen de bus niet meer uit. Uiteindelijk stapte ineens iedereen de bus uit, dus wij maar ook. Eenmaal buiten de bus begonnen de buschauffeurs zowat met elkaar te vechten om ons in hun bus te krijgen. Het was ons weer een avontuur :P.
De storm
Vannacht hebben wij voor het eerst een ernstige storm meegemaakt. Onze kamers werden telkens helder verlicht door bliksemschichten en wij hebben bijna geen oog dichtgedaan van de keiharde onweer, regen en de harde wind. Van de week zijn er ’s avonds al wat meer stormen geweest, maar dit was wel de heftigste. Dit betekent ook dat er ons meer insecten vergezelde deze week. Een ding waar we zijn achter gekomen is dat Derek het hardste kan gillen wat betreft het zien van insecten haha.
-
07 April 2018 - 18:45
Monique Mersch:
Met heel veel plezier gelezen!! Wat een avonturen -
09 April 2018 - 17:46
Marry Homma:
Zou er nu eindelijk schot in de zaak komen?
We duimen voor jullie. Succes! -
10 April 2018 - 07:55
Elles Lubbe:
Succes allemaal, hopelijk gaat het onderzoek nu een beetje op gang komen.
-
11 April 2018 - 10:43
Claudia Waasdorp:
Hallo dappere kids, eindelijk heb ik even de tijd genomen om jullie verhalen te lezen. Wat een ervaringen allemaal. Heel leuk om te lezen maar toch best ook spannend wat jullie daar allemaal meemaken. Jullie zijn echt een bezienswaardigheid daar. Hopelijk gaat het onderzoek nu eindelijk van de grond komen en kunnen jullie gaan doen waar jullie uiteindelijk voor naar Bangladesh zijn gegaan. Heel veel succes en uiteraard ook heel veel plezier. Hartelijke groet uit Lisse -
12 April 2018 - 12:42
Marjon:
Zo ik heb alles even in een keer gelezen, wat maken jullie daar mee zeg! Spannend hoor en heel stoer!
Leuk om te lezen, ik probeer nu bij te blijven! Succes nog verder en de groetjes van Marjon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
